Weer een dag overleefd (met de wagen) in Abu Dhabi

De verkeersgewoonten in Abu Dhabi zijn anders dan wat de meeste westerlingen gewend zijn, en al net zo divers als de culturen van de inwoners van de stad: zowel Indiërs, Bangladeshi, Pakistanen, Filippino’s, Chinezen, Indonesiërs, als westerlingen en allerlei Arabieren (Syriërs, Egyptenaren, Palestijnen, Jordaniërs en natuurlijk de Emirati zelf) verplaatsen zich langs en op de weg per auto, te voet en met de fiets. Omdat ik de voorbije 14 jaar in Brussel gewoond heb en door het Midden-Oosten gereisd ben, ben ik wel al het een en ander gewend (de pas afsnijden, rechts inhalen als men linksaf wil slaan, het navigeren van de voetgangers tussen de auto’s in plaats van te wachten tot autobestuurders de goedheid hebben hen te laten oversteken, fietsers en voetgangers op de autostrade,…) Sinds ik aangekomen ben, zo’n drie weken geleden, heb ik geleerd het hoofd koel te houden en me de stad zo goed mogelijk eigen gemaakt. Onze Chevrolet Malibu is gelukkig maar een kleine auto in vergelijking met de landrovers, hummers en pick-ups die je hier ziet. Intimidatie maakt een belangrijk onderdeel van het autorijden uit en daarvoor is de wagen immers best zo groot mogelijk. Het voordeel van een kleinere wagen is dat parkeren supermakkelijk is – de “oversized auto’s” waarmee een groot deel van de bevolking – zowel de Arabieren als de expats - rijden, passen nauwelijks in een parkeervak. Dat ik zelf met de auto rijd in Abu Dhabi, roept bij vele expatvrouwen verbazing op, zelfs bij diegenen die een auto tot hun beschikking hebben. Als ik hen vraag waarom ze een taxi nemen, blijkt het vooruitzicht dat ze hun Pajero in een ondergrondse parkeergarage tussen 2 auto’s zullen moeten parkeren of – erger nog – tussen een auto en een zuil, te afschrikwekkend te zijn.

Het grootste gevaar vormen volgens mij echter de Pakistani, Bangladeshi en Indiërs die ‘s nachts doodgemoedereerd midden op de autoweg wandelen of fietsen (bij voorkeur in de tegenovergestelde richting van het verkeer – dus de auto’s tegemoet – en heen en weer slalommend op de lijnen tussen twee rijstroken). Vooral als je er rekening mee houdt dat ook de vrouwelijke Emirati autobestuurders zich een weg proberen te banen in het verkeer, met hun gezicht gehuld in een niqaab tegen het raam gedrukt - in een poging toch iets te zien van achter verduisterde ramen, een peuter balancerend op een knie en een telefoon aan het oor gedrukt.